top of page
  • Bp

Public service obligation (PSO) niet per se slecht



Gisteren heeft AllRail, de alliantie van nieuwkomers op het gebied van passagiersvervoer per spoor in Europa, die onafhankelijke spoorwegondernemingen zoals spoorwegondernemingen en verkopers van vervoersbewijzen vertegenwoordigt, een persbericht uitgestuurd met als titel "Europa moet niet terugkeren naar nachttreinen die worden gefinancierd door onnodige openbaredienstverplichtingen (PSO's)".


Winstgevend voor gevestigde exploitanten


Volgens het persbericht zijn het vooral de gevestigde staatsbedrijven die lobbyen voor PSO's, waardoor het voor nieuwe exploitanten moeilijk wordt om met een (interessant) aanbod op de markt te komen. De enige oplossing die wordt gezien is "een aanzienlijke verlaging van zowel de vergoedingen voor toegang tot het spoor als van de tractie-energiekosten voor alle exploitanten van nachttreinen".


Nuancering welkom


We zijn het eens over de noodzaak van verlaging van de exploitatiekosten; maar enige nuancering is zeer welkom ten aanzien van het "oude systeem van de PSO's dat niet werkte''. Dat is natuurlijk gemakkelijk gezegd. Vóór de liberalisering was er tenminste een handig aanbod. Het werkte veel beter dan het systeem dat erop volgde en dat we de laatste 20 jaar hebben gekend: we hadden tenminste honderden nachttreinen die elke nacht ons continent doorkruisten, met minder verouderd materieel dan nu (want het is het huidige materieel maar dan 20 jaar jonger).


Kaartjesverkoop veel beter


Ook ticketing was een totaal andere wereld! De kaartverkoop was misschien niet gedigitaliseerd zoals nu, maar het was tenminste mogelijk om een trein van punt A naar punt B te boeken vanaf en naar elke plaats die men wenste. Ook passagiersrechten waren geweldig en zeker beter dan wat we nu hebben.


Beter dan een politiek instrument


Het is geen toeval dat de overgrote meerderheid van de nachttreinen die nu nog rijden ofwel PSO-treinen zijn (nationaal) of ALLEEN dankzij de goodwill van publieke exploitanten zoals ÖBB en CFF waar de overheid de aansturende aandeelhouder is.


Waar op gelet moet worden, is dat nachttreinen geen instrument van de politiek worden of een instrument om mee te pronken. Men zou gemakkelijk een tamelijk onafhankelijke Europese instantie kunnen oprichten die een Europees netwerk ontwerpt en dat aanbesteedt of zelf exploiteert. Niemand zegt dat de ÖBB of de SBB instrumenten van de politiek zijn.


Het is opmerkelijk dat de trein Hamburg - Stockholm als voorbeeld werd gebruikt. Het is eerder een tegenvoorbeeld van wat je zegt. Eerst publiceerden de Zweedse en Deense ministeries een aanbesteding, vervolgens maakte een particuliere exploitant van deze studie gebruik om een open toegangstrein te lanceren die alleen in de winstgevende maanden reed. Daarbovenop moest de regering bijspringen met steun voor de onrendabele maanden.


Kwaliteit eerst


Tot slot: "De echte uitdaging is niet of er particuliere treinen moeten komen of niet, maar dat deze treinen kwaliteit bieden. '': daar zijn we het absoluut mee eens! Maar tussen de twee situaties (oude PSO's en nu met de focus op hogesnelheidstreinen) was de kwaliteit beter in het oude systeem.


En plus, het Oostenrijkse staatsbedrijf ÖBB laat zien dat de invalshoek van milieu de manier is om (nacht)treinen te laten rijden en niet in de eerste plaats om geld te verdienen.


19 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page